Είναι πάντα τόσο εύκολο να μαγειρέψει κανείς τραχανά. Ίσως είναι από τα πιο απλά, γρήγορα, αλλά ταυτόχρονα και νόστιμα φαγητά. Με το πρώτο κρύο, η μυρωδιά του βγαίνει σχεδόν από κάθε ελληνικό σπίτι και αποτελεί ένα από τα πιο παραδοσιακά φαγητά εντός και εκτός Ελλάδος.
Η παρασκευή του, όμως, είναι μία διαδικασία δύσκολη και χρονοβόρα, η οποία πραγματικά απαιτεί κόπο αλλά πάνω απ΄ όλα αγάπη και μεράκι γι΄ αυτό που κάνεις. Αυτή τη φροντίδα, την υπομονή, τη λεπτοδουλειά και τη μαεστρία για να φτάσει ο τραχανάς ζεστός και αχνιστός στο πιάτο μας, βλέπουμε στον τρόπο παρασκευής του τραχανά από τη γιαγιά μας, Δήμητρα Παπαγεωργίου. Στο Λιτόχωρο στους πρόποδες του Ολύμπου, φτιάχνει τον σπιτικό γλυκό τραχανά με ανάμικτο φρέσκο γάλα (κατσικίσιο και πρόβειο), σιτάρι και σιμιγδάλι.
Μπορείτε να εγγραφείτε στο κανάλι του Dionolymposguide στο Youtube για περισσότερες παραδοσιακές συνταγές και βίντεο για τον πανέμορφο τόπο του Ολύμπου. ?https://www.youtube.com/channel/UCntvdMq9hJaDL_vM2M1sdKQ.
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ ΤΡΑΧΑΝΑΣ
Ο τραχανάς κρατάει τις ρίζες του από την αρχαία Ελλάδα, αφού σύμφωνα με αρχαιοβοτανική έρευνα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υπήρχε στη διατροφή των αρχαίων Ελλήνων κατά τη Νεολιθική εποχή (6500 έως περίπου 3000 π.χ.)
Υπάρχουν δύο είδη τραχανά: ο γλυκός και ο ξινός. Για την παρασκευή του χρησιμοποιείται αλεύρι σιταριού και πρόβειο γάλα ή γιαούρτι, ανάλογα με το είδος του τραχανά. Συγκεκριμένα, ο γλυκός τραχανάς παρασκευάζεται με βρασμένο γάλα ,ενώ για τον ξινό χρησιμοποιείται ξινισμένο γάλα με τη μορφή γιαουρτιού ή γιαούρτι.
Το βράσιμο είναι απλό, το ανακάτεμα, όμως είναι ιδιαίτερα δύσκολο και απαιτεί «δυνατά χέρια». Στη συνέχεια η διαδικασία τριψίματος και ξήρανσης χρειάζεται αφοσίωση και χρόνο. Ειδικά για τον ξινό τραχανά, ο οποίος γίνεται με αλεύρι το τρίψιμο γίνεται συνεχώς σε όλο και μικρότερα κομμάτια ώσπου φθάσουμε στη χαρακτηριστική κοκκώδη μορφή του τραχανά.
Γενικά θέλει μεγάλη προσοχή η διαδικασία ξήρανσης και είναι το μυστικό για την μεγάλης διάρκειας συντήρησής του, ακόμη και για έναν ολόκληρο χρόνο, σε ξηρό και σκιερό μέρος. Για το λόγο αυτό, το «άπλωμα του τραχανά», έχει επικρατήσει και ως λαϊκή έκφραση για κάποιον που είτε αργοπορεί, είτε θέλει να υποδηλώσει ότι έχει κάτι σημαντικό να φροντίσει και δεν μπορεί να ασχοληθεί με κάτι άλλο.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΓΛΥΚΟΥ ΤΡΑΧΑΝΑ
Στραγγίζουμε καλά το φρέσκο ανάμικτο γάλα και το βάζουμε να βράσει. Μόλις αρχίζει να βράζει ρίχνουμε αλάτι και σιγά σιγά προσθέτουμε σιμιγδάλι και σιτάρι, ενώ ταυτόχρονα με τη βοήθεια ενός ακόμη ατόμου, ανακατεύουμε γρήγορα και με δύναμη. Μόλις ο τραχανάς αρχίζει να πήζει κλείνουμε τη φωτιά, τον σκεπάζουμε και τον αφήνουμε όλο το βράδυ. Την επόμενη ημέρα τον τρίβουμε με τα χέρια μας πάνω σε ένα κόσκινο, κάνοντάς τον όλο και μικρότερα κομμάτια. Τον απλώνουμε σε ένα ευήλιο μέρος, πάνω σε τραπέζια στρωμένα με τραπεζομάντηλα και τον σκεπάζουμε καλά με τούλι, ώστε να αποφύγουμε έντομα και σκουπίδια.
Στη συνέχεια μαζεύουμε τον τραχανά σε έναν πάγκο, αφήνοντας τον για άλλες 3-4 μέρες. Όταν στεγνώσει πολύ καλά τον τοποθετούμε σε γυάλινα δοχεία φαγητού ή μέσα σε πάνινα σακουλάκια, μακριά από υγρασία και άλλες μυρωδιές.
