Η τρούφα είναι ένα μανιτάρι, που μεγαλώνει κάτω από το έδαφος, συμβιώνοντας με το ριζικό σύστημα ορισμένων δένδρων (αριά, πουρνάρι, βελανιδιά, ρουπάκι, οστρυά, πεύκο, κ.λ.π.. Το άρωμά της είναι θεσπέσιο, όπως και η γεύση που δίνει στα φαγητά, στα οποία χρησιμοποιείται.
Στην Κονταριώτισσα υπάρχει το κτήμα ΜεσιέΔιον όπου καλλιεργείται τρούφα, ενώ διοργανώνονται σεμινάρια καλλιέργειας αλλά και κυνηγιού τρούφας. Η ιδιοκτήτρια Ελευθερία Τζιάτζιου ήταν πρώτη πανελλαδικώς που τον Οκτώβριο του 2011, εντόπισε στον Όλυμπο τη λευκή πολύτιμη τρούφα, την επονομαζόμενη tuber magnatum. (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: ΟΛΑ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΤΡΟΥΦΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΖΙΑΤΖΙΟΥ)
Στην αρχαία Ελλάδα ήταν πολύ γνωστές οι τρούφες. Τόσο που ως ‘’Υδνα’’ ονόμαζαν και άλλα είδη μανιταριών. Στο είδος αυτό αναφέρονται κατ’ επανάληψιν ο Θεόφραστος και ο Διοσκουρίδης. Πίστευαν μάλιστα πως δημιουργείται από τις αστραπές που έριχνε ο Δίας στη γη. Τροφή των θεών η τρούφα είχε αφιερωθεί από τους αρχαίους Έλληνες στη θεά Αφροδίτη, για την ιδιότητα της να διεγείρει την γενετήσια ορμή. Πέρα όμως από τις αφροδισιακές της ιδιότητες η τρούφα έχει και θεραπευτικές δράσεις κατά των μυϊκών και αρθριτικών πόνων (λόγω του καλίου) και των υψηλών επιπέδων χοληστερίνης (λόγω παντοθενικού οξέος).
